U kunt het als het fundament van de driegeledingsimpuls beschouwen, dat deze overal op de werkelijkheid mikt en niet wil theoretiseren. Als ik me enigszins paradoxaal mag uitdrukken: voor mijn boek over het sociale vraagstuk [De kernpunten van het sociale vraagstuk – red.] geldt eigenlijk dat het niet zozeer het belangrijkste is wat daar in staat maar dat veel belangrijker is wat er gebeurt wanneer men begint dat wat er staat te verwerkelijken. Dan zouden de mensen allerlei dingen ervaren waarvan ze zich van tevoren geen voorstelling hebben gemaakt, en dat zijn juist de dingen die in deze tijd onbewust verlangd worden door de mensen die werkelijk arbeid verrichten en productief zijn. En dat is ook met de democratie het geval.

Als consument zijn we in de moderne economie verbonden met mensen van over de hele wereld. Stel dat we onze wasmachine demonteren. We verwijderen het plaatmateriaal, schroeven het bedieningspaneel eraf, verwijderen de trommel, schroeven de motor uit elkaar enzovoorts. Vervolgens bekijken we elk van de afzonderlijke onderdelen en vragen ons af: waar is dit onderdeel geproduceerd, van welke grondstof is het gemaakt, waar komt die grondstof vandaan? Hoe is dit alles samengebracht, gemonteerd, getransporteerd en uiteindelijk bij mij in huis terechtgekomen?