Wat zie je voor je wanneer je probeert je een economie voor te stellen die de behoefte van de consument werkelijk als uitgangspunt neemt? Dat was wat we gisteravond in de Werkplaats Maatschappijvernieuwing (de derde van de vijf avonden in Loenen) als vraagstuk namen.
Een economie die zich richt naar de behoefte van de consument:
– gaat heel erg zijn best doen die behoefte helder te krijgen
– zal dat doen door een (al dan niet virtueel) ‘ronde-tafel-gesprek’ waarin het allereerst zaak is de behoefte te onderzoeken
– aan die ronde tafel zitten (vertegenwoordigers van alle betrokken ‘partijen’: consument-handel-producent
– de consumentenbehoefte kan pas in het gesprek met handel en producent concreet worden (wat is de essentie van die behoefte; hoe kan die behoefte beantwoord worden)
– op basis van de input van de producent en de handel, kunnen aspecten als kwaliteit, hoeveelheid, productieproces, milieu-aspecten, sociale inbedding, levertijd e.d. in gesprek worden gebracht
– en uit dat alles volgt de prijs
– en de afspraken waarin dit alles uitmondt.
Allemaal kleine stappen die logisch voortkomen uit het centraal stellen van de consumentenbehoefte.
In termen van of voor hardcore driegeleders: het centraal stellen van de consumentenbehoefte in de economie leidt tot het vormen van associaties, leidt tot het zoeken naar de juiste prijs.
Afgezien van gezond verstand en goede wil, zal blijken dat het ook nodig is om het eigendomsrecht (het eigendom van grond, kapitaal en productiemiddelen) om te zetten in een gebruiksrecht.
Dan kan de economie pas echt beginnen!