Hieronder een artikel dat we al jaren geleden in Driegonaal afdrukten (jrg. 28, nr 3). We hadden destijds een serie met kleine artikelen (afwisselend geschreven door Fredie de Mooij en John Hogervorst) waarbij vragen werden opgeworpen bij de ‘officiële verklaring’ van de aanslagen van 11 september 2001.
Dit artikel handelt over de wonderlijke instorting van ‘Gebouw 7’ (WTC7) – want op 11 september stortten niet alleen de ‘Twin Towers’ in, maar ook dit Gebouw 7. Dit oude nieuws herplaatsen we op de website om drie redenen:
1: de vragen rond het instorten van dit Gebouw zijn nog niet beantwoord (terwijl de feiten rondom Gebouw 7 zich moeilijk verdragen met de officiële lezing)
2: tot op de dag van vandaag weten veel mensen niet dat op 11 september nog een derde gebouw instortte
3: in het komende nummer van Driegonaal verschijnt een interview met Daniele Ganser, deskundige op het gebied van geheime oorlogsvoering (false flag operations) en aanverwante zaken. In dat interview verwijst hij ook naar Gebouw 7 (en verwijzen wij op onze beurt naar dit artikel).
(De hierbij getoonde afbeeldingen zijn niet dezelfde als die we destijds bij ons artikel plaatsten. Wanneer u op internet afbeeldingen zoekt van ‘WTC7’ vindt u nog veel meer beeldmateriaal.)

[15/9/2013] Vandaag is het 5 jaar geleden dat Lehman Brothers, een onaantastbaar geachte Amerikaanse zakenbank, omviel. De val van de bank betekende de dreigende val van het internationale financiële systeem. Die kon worden voorkomen door, letterlijk, duizenden en nog eens duizenden miljarden waarmee overheden systeembanken overeind hielden en de haperende economie probeerden nieuw leven in te blazen. Het klinkt populistisch maar het is domweg een feit dat die (duizenden en duizenden) miljarden voor rekening van ‘de belastingbetaler’ zijn.
Met het betalen van die rekening zijn we met z’n allen nog een poosje bezig.

Opmerkelijk genoeg wordt één van de oudste berichten op deze website volgens de statistieken nog steeds regelmatig gelezen. Het gaat over de ‘ver-Amerikanisering’ van de samenleving. In onze uitgebreide archieven diepten we een héél oude boekbespreking op die John Hogervorst in 1994 schreef over een klein maar razend interessant boekje van Noam Chomsky: What America really wants. We zijn bijna 20 jaar verder en dat geeft de lezer de gelegenheid om te beproeven of Chomsky’s visie op het Amerikaanse buitenlands beleid inmiddels op de mesthoop van de geschiedenis thuis hoort…

Opnieuw beheersen vijandelijkheden in het Midden-Oosten het wereldnieuws. Het conflict tussen Israël en zijn buurvolken lijkt onoplosbaar. De wil om tot vrede te komen is niet erg sterk, in elk geval niet sterk genoeg. Angst leidt tot verharding leidt tot machtspolitiek. Angst leidt ook tot wanhoop en dwaze acties.
Uiteindelijk zijn echter zelfs uitzichtloze conflicten oplosbaar.
Het onderstaande artikel van Cornelis Boogerd publiceerden we in 2006 (Driegonaal, 28e jrg. nr.5). Het biedt inzicht in de aard en wortels van het conflict van ‘het verscheurde land’.

Duitsland is het toneel van de top van de G8. Het samenzijn van acht regeringsleiders vergt tientallen miljoenen kosten aan beveiliging en de inzet van duizenden die deze veiligheid moeten waar maken. De top trekt ook de aanwezigheid van een bonte stoet van demonstranten, die één ding met elkaar gemeen hebben: zij zouden de wereld graag anders zouden zien dan deze nu is.

Wie in gedachten wel eens de kont tegen de krib gooien wil, kan zich erover verbazen: waarom is het nodig dat de Nederlandse, lees eventueel: West-Europese, samenleving steeds meer gelijk wordt aan de Amerikaanse?
John Hogervorst verbaast zich…