U begrijpt wel, beste lezer, dat we gisteren geen bericht op deze website hebben geplaatst want het was gisteren immers de Dag van de Persvrijheid. Die dag hebben we in gepaste vreugde gevierd: koekhappen, liedjes zingen, zaklopen, aardappelrace, ezeltjeprik, paalzitten en noemt u maar op! Dat alles bovendien opgefleurd met een hapje en een drankje en een blauwe lucht bovendien!
“Vrij zijn om je mening te geven. Kunnen zeggen en schrijven wat je wilt. Weten wat er speelt in je omgeving en in de wereld. In Nederland denken we soms dat persvrijheid en vrijheid van meningsuiting overal in de wereld net zo vanzelfsprekend is als hier”, zo valt te lezen op de website www.persvrijheid.nl.
Is persvrijheid en vrijheid van meningsuiting in Nederland vanzelfsprekend?
?
Daar mag best een vraagteken bij geplaatst worden.
Persvrijheid heeft misschien ook wel te maken met het plaatsen van vraagtekens. Zaken waar geen vraagtekens bij geplaatst worden zijn namelijk, in het licht van de persvrijheid en/of vrijheid van meningsuiting, zaken die meer aandacht verdienen.
Zijn wij in Nederland vrij om onze mening te geven?
Is er ook iets of iemand die luistert naar die meningsuiting?
Wat is de waarde van het uiten van een mening als die mening niet geuit kan of mag worden op een plaats (via een medium) waar die mening ook gehoord en opgemerkt kan worden?
Zijn de belangrijke nieuwsverspreiders (de grote kranten, omroepen, websites e.d.) werkelijk vrij en onafhankelijk?
Hoe vrij en onafhankelijk kan een krant of zender zijn die bestaat op basis van advertentie-inkomsten?
Of van subsidie?
Weten wij wat er speelt in onze omgeving? (En hoe weten we dat dan?)
Men leze nog eens de vertelling van Plato over de grot en denkt daarbij aan dat wat de media ons voorschotelen in relatie tot de werkelijkheid.
?